.
.
Το αηδονόπον

Ο θρύλος «Χρύσανθος»

Ο θρύλος «Χρύσανθος»
fullscreen
Αγγέλ’ σα επουράνι͜α,
Αρχάγγελον εθέλ’ναν
Τον Χρύσανθον και τον Γαρσλήν
απάν’ ση γην ετέρ’ναν

Τ’ αηδόνα̤, τ’ αηδόνα̤
τ’ αηδόνα̤ σταματούνε
Ακούνε και τον Χρύσανθον
και -ν- άλλο ’κι κελαηδούνε

Τ’ αηδόνι͜α όταν κελαηδούν
εγώ θυμούμαι έναν
Τ’ εμέτερον τον Χρύσανθον,
άμον ατόν κανέναν

Τ’ αηδόνα̤, τ’ αηδόνα̤
τ’ αηδόνα̤ σταματούνε
Ακούνε και τον Χρύσανθον
και -ν- άλλο ’κι κελαηδούνε

Όθεν χαράν και φαγοπότ’,
τ’ εσά τα τραγωδίας
λέμε τα ποντιόπουλα
και κλαίμε από καρδίας

Τ’ αηδόνα̤, τ’ αηδόνα̤
τ’ αηδόνα̤ σταματούνε
Ακούνε και τον Χρύσανθον
και -ν- άλλο ’κι κελαηδούνε

Με τη λαλία σ’, Χρύσανθε,
τ’ ορμάνια πα εσείουν
Και ας δάκρυ͜α π’ έτρεχαν
τα σίδερα πα λύουν

Τ’ αηδόνα̤, τ’ αηδόνα̤
τ’ αηδόνα̤ σταματούνε
Ακούνε και τον Χρύσανθον
και -ν- άλλο ’κι κελαηδούνε
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αγγέλ’(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απάν’πάνω
εθέλ’νανήθελαν
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
εσάδικά σου/σας
ετέρ’νανκοιτούσαν
θυμούμαιθυμάμαι
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λαλίαλαλιά, φωνή
λύουνλιώνουν
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ορμάνιαδάση orman
παπάλι, επίσης, ακόμα
τραγωδίαςτραγούδια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αγγέλ’(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απάν’πάνω
εθέλ’νανήθελαν
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
εσάδικά σου/σας
ετέρ’νανκοιτούσαν
θυμούμαιθυμάμαι
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λαλίαλαλιά, φωνή
λύουνλιώνουν
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ορμάνιαδάση orman
παπάλι, επίσης, ακόμα
τραγωδίαςτραγούδια
Ο θρύλος «Χρύσανθος»

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost