Λύρα, ταούλ’, παράδοση

Λύρα, ταούλ’, παράδοση
τα έθιμα κρατούμε
Και για να πάμε εμπροστά
οπίσ’ πρέπ’ να τερούμε

Ματσούκα και μακρύν καϊτέ,
χ̌ειλιαυρί’ τραγωδίας
Εσείν, παρχάρι͜α έμορφα,
με γαβαλί’ λαλίας

Το Καρς πάντα φιλόξενον,
κάποιος θα μονά͜ει σε
Άμον τσ̌αντάν και συγγενόν
θα στρών’ τραπέζ’ και φάει σε

Η λύρα παίζ’ και χ̌αίρουνταν,
με το γαβάλ’ θυμούνταν
Αναστορούν τα παλαιά
και τα γούλας γομούνταν