Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ο πετεινόν ντο πετεινιάζ’ κοσσάρα ευτάει τ’ ωβόν ατ’ς Λελεύω και την πεθερά μ’ ντ’ εποίκε με γαμπρόν ατ’ς Χόπα-χόπα η φραντάλα μ’, χόπα-χόπα η παλάλα μ’ Όθεν κι αν πάει χωρίεται ας σα κορτσόπα τ’ άλλα Η κάλη μ’ έν’ τσ̌εχέλαινα, αρλούσσα και μωρέσσα Πάει τονατεύ’ και το κρεβάτ’ και κείται μαναχέσσα Χόπα-χόπα η φραντάλα μ’, χόπα-χόπα η παλάλα μ’ Όθεν κι αν πάει χωρίεται ας σα κορτσόπα τ’ άλλα Το πόι σ’ έν’ όσον τ’ εμόν, ντ’ άγνα νουνί͜εις, ’κι ξέρω Σ’ ατό πα αν ιεύομε εγώ εσέν θα παίρω Χόπα-χόπα η φραντάλα μ’, χόπα-χόπα η παλάλα μ’ Όθεν κι αν πάει χωρίεται ας σα κορτσόπα τ’ άλλα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρλούσσα | αυτή που την πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ιεύομε | ταιριάζουμε | uymak | |
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κοσσάρα | κότα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μαναχέσσα | μονάχη | ||
| μωρέσσα | ανόητη, χαζή | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παλάλα | τρελή | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| τονατεύ’ | διακοσμώ/ει, στολίζω/ει, (για τραπέζι) στρώνω/ει μεγαλοπρεπώς, καλλωπίζω/ει | donatmak | |
| τσ̌εχέλαινα | άπειρη, ανώριμη, άβγαλτη | cehil/cehl | |
| φραντάλα | γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα | ||
| χόπα | χαρωπά, ζωηρά (επιφώνημα χορού) | hoppa (ονοματοποιητική λέξη «ήχος παιδιού που πηδά») | |
| χωρίεται | ξεχωρίζει, ξεδιαλέγεται | ||
| ωβόν | αβγό |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρλούσσα | αυτή που την πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ιεύομε | ταιριάζουμε | uymak | |
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κοσσάρα | κότα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μαναχέσσα | μονάχη | ||
| μωρέσσα | ανόητη, χαζή | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παλάλα | τρελή | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| τονατεύ’ | διακοσμώ/ει, στολίζω/ει, (για τραπέζι) στρώνω/ει μεγαλοπρεπώς, καλλωπίζω/ει | donatmak | |
| τσ̌εχέλαινα | άπειρη, ανώριμη, άβγαλτη | cehil/cehl | |
| φραντάλα | γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα | ||
| χόπα | χαρωπά, ζωηρά (επιφώνημα χορού) | hoppa (ονοματοποιητική λέξη «ήχος παιδιού που πηδά») | |
| χωρίεται | ξεχωρίζει, ξεδιαλέγεται | ||
| ωβόν | αβγό |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 