Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Θεία μ’, η κουτσ̌ή σ’ [γιάβρι μ’] κι εγώ χουζμετσ̌ής Δος μ’ ατέναν έναν βράδον, ας έν’ για την ψ̌η σ’ Μάνα, λέγω σε πέ’ α’ τον κύρη μ’ Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον έφαεν την ψ̌η μ’ Θα παίρ’ ατεν σκουλαρίκια και χρυσόν σταυρόν [Αρ’] Φιστάνια ιεμένα, μα τον παλαλόν! Μάνα, λέγω σε πέ’ α’ τον κύρη μ’ Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον έφαεν την ψ̌η μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δεκαέξ’ | δεκαέξι | ||
| δος | δώσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| ιεμένα | ταιριασμένα | uyma | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παλαλόν | τρελό | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| φιστάνια | φουστάνια | fistan<fustān<piştān | |
| χουζμετσ̌ής | υπηρέτης | hizmetçi | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δεκαέξ’ | δεκαέξι | ||
| δος | δώσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| ιεμένα | ταιριασμένα | uyma | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παλαλόν | τρελό | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| φιστάνια | φουστάνια | fistan<fustān<piştān | |
| χουζμετσ̌ής | υπηρέτης | hizmetçi | |
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 