Πάντσο λέγ’νε με

Πάντσο, Πάντσο λέγ’νε με
τ’ έμορφα αραεύ’νε με
κι όθεν πάω παλαλά
για τ’ εμέν ευτάγ’ν’ ατα

Τρέχ’νε, τριγυρίζ’νε με,
φοούμαι φουρκίζ’νε με
Και ντ’ ευτάν’ τα παλαλά
ας ση σεβτάν το πολλά

Τραγωδι͜άνος, λυριτσ̌ής,
παλληκάρ’ και σεβταλής
Τα κορτσόπα αγαπώ,
για τ’ ατά την ψ̌η μ’ χάνω