Κλάψον με, μάνα

Κλάψον με, μάνα μ’, κλάψον με,
σ’ εμέν ζωήν ’κ’ επέμ’νεν [όι x3]
Τα ψέματα ετελείωσαν,
ο Χάρον πώς θα παίρ’ με; [όι x3]

Έναν τσιγάρον άψτεν-ε
και βάλτεν-ε σο στόμα μ’ [όι x3]
Τα χρόνι͜α μ’ ετελέθανε,
θα τρώει με το χώμαν [όι x3]

Ση κρεβατί’ μ’ το μαξιλάρ’
εθέκα το κιφάλι μ’ [όι x3]
Τερώ γύρω τοι συγγενούς
και νουνίζω το χάλι μ’ [όι x3]