Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σ’κωθέστεν εσείν που ως ατώρα ημέραν ’κ’ είδετεν καλόν Απέσ’ σα τέρτι͜α και σα πείνας σ’κωθέστεν έρθεν ο καιρόν Έν’ ατώρα αβούτο η μάχη ασ’ όλεν το υστερνόν Το ιντερνασιονάλε έν’ εμάς ντο θα γλυτών’ Σον κόσμον τον παλαίν φωτία δώστε κι ας ’ίνεται σαχτάρ’ Ας χτίζουμ’ άλλο με καρδίαν χωρέτ’ σ’κωθέστεν σο ποδάρ’ Όλ’ εμείς η αργατεία, οι δουλευτάρ’ κι οι προκομέν’ Θα βασιλεύομε σον κόσμον, αγάς κανείς ’κι θ’ απομέν’ Άμον ανθρώπ’ κι εμείς να ζούμε έλ’ ας πατούμε το ζυγόν Ας αρχινούμε και το έργον ώσπ’ έν’ το σίδερον ζεστόν Έν’ ατώρα αβούτο η μάχη ασ’ όλεν το υστερνόν Το ιντερνασιονάλε έν’ εμάς ντο θα γλυτών’ Εμάς, κανείς ’κι θα γλυτών’ μας, νέ βασιλι͜άντ’ και νέ θεοί Αν θέλουμε ελευθερίαν θα πολεμούμε μαναχ̌οί Έν’ ατώρα αβούτο η μάχη ασ’ όλεν το υστερνόν Το ιντερνασιονάλε έν’ εμάς ντο θα γλυτών’ Κι όταν θα ρούζ’νε γιουλντουρούμι͜α, χαραμοφάγοι, για τ’ εσάς Δευτέρα θα έν’ Παρουσία και ο παράδεισον για τ’ εμάς Έν’ ατώρα αβούτο η μάχη ασ’ όλεν το υστερνόν Το ιντερνασιονάλε έν’ εμάς ντο θα γλυτών’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτο | αυτό | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αργατεία | η από κοινού εργασία πολλών ατόμων μαζί, για λογαριασμό τρίτου προσώπου | ||
| ασ’ | από | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βασιλι͜άντ’ | βασιλιάδες | ||
| γιουλντουρούμι͜α | κεραυνοί | yıldırım | |
| είδετεν | είδατε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ζυγόν | ζυγός ξύλινος (εξάρτημα για το ζέψιμο των ζώων ή για κουβάλημα νερού με κουβάδες προσαρτημένους σε κάθε άκρη) / μέτρο έκτασης στην πορεία του ήλιου ισοδύναμο με μια ώρα | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαναχ̌οί | μονάχοι | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| ρούζ’νε | πέφτουν | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| σ’κωθέστεν | (προστ.) σηκωθείτε | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
| χωρέτ’ | χωριάτες, μτφ. απλοί άνθρωποι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτο | αυτό | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αργατεία | η από κοινού εργασία πολλών ατόμων μαζί, για λογαριασμό τρίτου προσώπου | ||
| ασ’ | από | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βασιλι͜άντ’ | βασιλιάδες | ||
| γιουλντουρούμι͜α | κεραυνοί | yıldırım | |
| είδετεν | είδατε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ζυγόν | ζυγός ξύλινος (εξάρτημα για το ζέψιμο των ζώων ή για κουβάλημα νερού με κουβάδες προσαρτημένους σε κάθε άκρη) / μέτρο έκτασης στην πορεία του ήλιου ισοδύναμο με μια ώρα | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαναχ̌οί | μονάχοι | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| ρούζ’νε | πέφτουν | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| σ’κωθέστεν | (προστ.) σηκωθείτε | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
| χωρέτ’ | χωριάτες, μτφ. απλοί άνθρωποι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 