Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Από μωρά σ’ έναν αυλήν σε έναν γειτονίαν Ετράνυναμ’ εγώ κι εσύ άμον Θεού πουλία Λαλία μ’, σ̌κίσον θάλασσας και κεμεντζ̌έ μ’ ραχ̌ία Και πάτε σο κορτσόπο μου εγάπης χ̌αιρετίας Και η εγάπ’ ερίζωσεν σην ψ̌η μ’ και σην καρδία μ’ Γιατί ατώρα έφυες μακρά σην ξενιτείαν; Λαλία μ’, σ̌κίσον θάλασσας και κεμεντζ̌έ μ’ ραχ̌ία Και πάτε σο κορτσόπο μου εγάπης χ̌αιρετίας Ντό λόγια πρέπ’ να τραγωδώ αρνί μ’; εγώ ’κι ξέρω Και ντό σκοπόν να παίζω σε εσέν οπίσ’ να φέρω; Λαλία μ’, σ̌κίσον θάλασσας και κεμεντζ̌έ μ’ ραχ̌ία Και πάτε σο κορτσόπο μου εγάπης χ̌αιρετίας
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπης | αγάπης | ||
| ετράνυναμ’ | μεγαλώσαμε, αναθρέψαμε | τρανόω-ῶ | |
| έφυες | έφυγες | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κίσον | σκίσε (προστ.) | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπης | αγάπης | ||
| ετράνυναμ’ | μεγαλώσαμε, αναθρέψαμε | τρανόω-ῶ | |
| έφυες | έφυγες | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σ̌κίσον | σκίσε (προστ.) | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 