Το μαυρολίθαρον

Απέσ’ σο μαύρον το λιθάρ’
το έγκα σε, πουλόπο μ’
’πολέμεσα κι εχώρεσα
την ψ̌η μ’ και το καρδόπο μ’

Άμον το μαύρον το λιθάρ’
τ’ εδέκα σε, πουλόπο μ’
Αέτσ’ εμαύρυνες την ψ̌η μ’
κι εμάντσες το καρδόπο μ’

Ατό το μαυρολίθαρον
τ’ εχάρτσα σε, πουλόπο μ’
Έπαρ’ σ’κώσον και σύρον α’,
άτσ̌απα πιάν’ τον τόπον;