Η καρδία μ’ ζαΐφκον έν’

Η καρδία μ’ ζαΐφκον έν’,
τ’ εσόν εγάπ’ νικά ’το [γιαρ]
Θανάτωσον με από μακρά,
κανείς πα μ’ εγροικά ’το [γιαρ]
 
Φαρμάκωσον τη σ̌κύλ’ το γιον,
άφ’ς κι έλα μετ’ εμένα [γιαρ]
Τίναν επέμ’νεν ο κόσμον
και θ’ απομέν’ κι εσένα; [γιαρ]
 
’Τραγώδεσα, [ψ̌η μ’] ’τραγώδεσα,
εκόπεν το λαλόπο μ’! [γιαρ]
Αν αγαπάς με πέει μ’ ατο,
μη τρώγω το καρδόπο μ’ [γιαρ]