
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Παρχάρ’ ας έ͜εις τ’ αμάραντα σ’, ας έ͜εις τα μανουσ̌άκια σ’, ας έ͜εις τα κρύα τα νερά σ’, τ’ έμορφα τα τσ̌ιτσ̌άκια σ’ Πολλά πουλιά ’κι κελαηδούν, Καλομηνάς ’κι λέει Πώς να πάω με τ’ αρνόπο μ’ «έλα» ούσνα ’κι λέει; Πού έσ’, πουλί μ’, και -ν- έργευες κι έρθες με τη σκοτίαν; Ετυρι͜άνντσες την μανίκα σ’ κι όλιον την γειτονίαν Τα δάκρυ͜α μ’ εκυλίουσαν καλομηνέσ̌’ χαλάζι͜α Εγώ -ν- επαρακάλ’να ’το κι ατό ’ποίν’νεν τα νάζι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αμάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εκυλίουσαν | κυλούσαν | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επαρακάλ’να | παρακαλούσα | ||
| έργευες | αργούσες | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| ετυρι͜άνντσες | τυράννησες, ταλαιπώρησες | ||
| Καλομηνάς | Μάιος | ||
| καλομηνέσ̌’ | αυτό/ά που είναι το μήνα Μάιο, μαγιάτικο/α | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μανίκα | μανούλα | ||
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ’ποίν’νεν | (εποίν’νεν) έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αμάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εκυλίουσαν | κυλούσαν | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επαρακάλ’να | παρακαλούσα | ||
| έργευες | αργούσες | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| ετυρι͜άνντσες | τυράννησες, ταλαιπώρησες | ||
| Καλομηνάς | Μάιος | ||
| καλομηνέσ̌’ | αυτό/ά που είναι το μήνα Μάιο, μαγιάτικο/α | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μανίκα | μανούλα | ||
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| ’ποίν’νεν | (εποίν’νεν) έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek |

