Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Όντες ελέπω σε να τρέ͜εις απέσ’ και σα χωράφι͜α, τα δόντι͜α μ’ ακονώ ατα, ευτάγ’ ατα ξυράφι͜α Σο χωράφ’ απέσ’ έστεκα αρ’ άμον χωμολέας Ετάραζα κι εράευα τσ’ εγάπ’ς τα μακελλέας Γιατί ’κι αφήν’ σε η μάνα σ’ και να φεύ’ς ας σο γιάν’ ατ’ς; Όντες έτον άμον εσέν θ’ έτρωεν από ’πάν’ ατ’ς Όντες έτον άμον εσέν ορώτ’ ατεν ντ’ εποίν’νεν Τα παλληκάρι͜α τη χωρί’ ξάι ήσυχα ’κ’ εφήν’νεν Τ’ ομμάτι͜α σ’ πόζι͜α κι έμορφα, ζινίχ̌ι͜α πλουμισμένα και τ’ οφρύδι͜α σ’ καγκελωτά, θαρρείς ζωγραφισμένα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εράευα | έψαχνα, γύρευα | aramak | |
| ετάραζα | ανεμείγνυα, ανακάτευα, έμπλεκα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτρωεν | έτρωγε | ||
| ευτάγ’ | κάνω/ει, φτιάχνω/ει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νεν | άφηνε | ||
| ζινίχ̌ι͜α | στολίδια | ziynet/zīnet | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακελλέας | σκαπανιές, τσαπιές | μάκελλος/μακέλλῃ (μία + κέλλω=κοψιμο μιάς κατευθυνσης, μιας πλευράς) | |
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| οφρύδι͜α | φρύδια | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πόζι͜α | γκρίζα, σταχτιά | boz | |
| τρέ͜εις | τρέχεις | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| φεύ’ς | φεύγεις | ||
| χωμολέας | το έντομο μυρμηκολέων | χῶμα + λέων | |
| χωρί’ | χωριού |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εράευα | έψαχνα, γύρευα | aramak | |
| ετάραζα | ανεμείγνυα, ανακάτευα, έμπλεκα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτρωεν | έτρωγε | ||
| ευτάγ’ | κάνω/ει, φτιάχνω/ει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νεν | άφηνε | ||
| ζινίχ̌ι͜α | στολίδια | ziynet/zīnet | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακελλέας | σκαπανιές, τσαπιές | μάκελλος/μακέλλῃ (μία + κέλλω=κοψιμο μιάς κατευθυνσης, μιας πλευράς) | |
| ξάι | καθόλου | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| οφρύδι͜α | φρύδια | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| πόζι͜α | γκρίζα, σταχτιά | boz | |
| τρέ͜εις | τρέχεις | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| φεύ’ς | φεύγεις | ||
| χωμολέας | το έντομο μυρμηκολέων | χῶμα + λέων | |
| χωρί’ | χωριού |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 