Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έικιτι χρόνα̤! Μωρά έμ’νες κι έκουγαμε τοι κυρούδες εμουν, να τραγωδούν σα μουχαπέτι͜α και σα ονομασέας τα τραγωδίας του Σταύρη του κεμεντζ̌ετζ̌ή... ♫ Ο Σταύρης ο κεμεντζ̌ετσ̌ής με κάμποσα παιδία επέρεν την παρέαν ατ’, εξέβεν σα χωρία ♫ Έι, μάνα! Λιγούται η καρδία μ’. Κι ατώρα σα ημέρας εμουν, ένας άλλος κεμεντζ̌ετσ̌ής, ο Σταύρον, εγγονός του Σταύρη και γιος του πατριάρχη της λύρας του Γώγου εντάμωσαν με τον Στάθιον τον Νικολαΐδην ας ση Ρουσίας τα μέρι͜α. Κι ο ένας σύρ’ την τοξαρέαν ατ’ και ο άλλος, ο γλυκόλαλον -όι! να τρώγω τα ψ̌ήα τ’, εγώ να τρώγω- σύρ’ τα τραγωδίας ατ’. Έι! Νασάν εμάς! Η Ρωμανία επέρασεν. Ανθεί και φέρει κι άλλο!!! ♫ Και με το κεμεντζ̌όπο μου σον Άδ’ θα κατηβαίνω Τον πάππο μ’ και τον πατέρα μ’ θα φιλώ και θα φεύω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| έικιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό ή εκδήλωση συμπόνοιας για κάποιον | hey gidi | |
| έκουγαμε | ακούγαμε | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εμουν | μας | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| κατηβαίνω | κατεβαίνω | ||
| κεμεντζ̌ετζ̌ή | λυράρη | kemençeci | |
| κεμεντζ̌ετσ̌ής | λυράρης | kemençeci | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κυρούδες | πατεράδες | ||
| λιγούται | επιθυμεί κτ σφοδρά, χάνει τις αισθήσεις του/της, λιποθυμά | ||
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουχαπέτι͜α | κουβέντες, φιλικές συνομιλίες, συνεκδ. φιλικές συνεστιάσεις (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ονομασέας | ονομαστικές εορτές | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πάππο | παππούς | ||
| Ρουσίας | Ρωσίας | ||
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τοξαρέαν | δοξαριά | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τραγωδούν | τραγουδάνε | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| χωρία | χωριά | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| έικιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό ή εκδήλωση συμπόνοιας για κάποιον | hey gidi | |
| έκουγαμε | ακούγαμε | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εμουν | μας | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| κατηβαίνω | κατεβαίνω | ||
| κεμεντζ̌ετζ̌ή | λυράρη | kemençeci | |
| κεμεντζ̌ετσ̌ής | λυράρης | kemençeci | |
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κυρούδες | πατεράδες | ||
| λιγούται | επιθυμεί κτ σφοδρά, χάνει τις αισθήσεις του/της, λιποθυμά | ||
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουχαπέτι͜α | κουβέντες, φιλικές συνομιλίες, συνεκδ. φιλικές συνεστιάσεις (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ονομασέας | ονομαστικές εορτές | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πάππο | παππούς | ||
| Ρουσίας | Ρωσίας | ||
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τοξαρέαν | δοξαριά | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τραγωδούν | τραγουδάνε | ||
| φεύω | φεύγω | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| χωρία | χωριά | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Χορωδία: Άρτεμις Τριανταφυλλίδου Χάρης Πανικίδης Γιώργος Σιαπανίδης Θανάσης Τσολερίδης Σοφία Νικολαϊδου Γιώργος Αμαραντίδης
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 