Θεία μ’, έλα σα καλά σ’

Θεία μ’, το κορτσόπο σου
θα κλέφτω και παίρ’ ατο
Κι αν θέλτς δέβα, κρύψον α’
ση βουδί’ το κέρατον

Θεία μ’, έλα σα καλά σ’,
ντό είναι ατά ντ’ ευτάς;
Εθα̤ρρείς κι άντζ̌αν ελέπ’ς
τα τερτίπα̤ τη σεβτάς;

Είπανε, ξαν είπανε,
τ’ όνομα μ’ εξέγκανε
Και -ν- εσέν εκόμπωσαν
και σα φίδα̤ εσέγκανε

Θεία μ’, έλα σα καλά σ’,
ντό είναι ατά ντ’ ευτάς;
Εθα̤ρρείς κι άντζ̌αν ελέπ’ς
τα τερτίπα̤ τη σεβτάς

Έστειλες με -ν- το χαπάρ’,
είπες «Θα κλαινίζ’ ατον!
Θα παίρω έναν λιθάρ’
και θα κατασ̌κίζ’ ατον»

Θεία μ’, έλα σα καλά σ’,
ντό είναι ατά ντ’ ευτάς;
Εθα̤ρρείς κι άντζ̌αν ελέπ’ς
τα τερτίπα̤ τη σεβτάς;