Άλλον αν βουρουλεύκεσαι

Άλλον αν βουρουλεύκεσαι,
άλλον αν βάλτς σο γιάνι σ’
Το νυφικόν ντο θα φορείς
να παίρ’ βρούλαν απάν’ ι-σ’

Τα νιάτα μ’ εθυσίασα
εσέν να μη κλαινίζω
Κι εσύ έσπειρες άνεμον
και θύελλας θερίζω

Μη λες με, ψ̌η μ’, μη λες με, ψ̌η μ’,
’κι θέλω να μαθάνω
Άλλον αν σουμαδεύκεσαι,
εγώ τ’ αχούλι μ’ χάνω

Εγώ για τ’ εσόν την εγάπ’
τον ήλεν θα νεβζήνω
Θα χαμελύνω τα ραχ̌ι͜ά,
τη θάλασσαν θα πίνω