Ελίβωσεν ο ουρανόν

Ο ουρανόν [πουλί μ’ ναι] ελίβωσεν,
[πουλί μ’ όι]
τ’ αλατοκλάδι͜α κλαίγ’νε
[Και -ν-] οι παλαιοί [πουλί μ’] με την σειράν
απ’ είνας-είνας φεύ’νε
Κάτι λες, τιδέν, πουλί μου;

Τα τέρτι͜α μ’ επερίσσεψαν,
τα παπόρι͜α γομών’νε
Ση θάλασσαν να ’κχ̌ύουνταν
και τα νερά θολών’νε
Κάτι λες, τιδέν, πουλί μ’, όι;