Μαχ̌αιρέαν είν’ ντο είπες

Τ’ αρνί μ’ έρ’ται από γαρσ̌ί
και πουθέν κέσ’ ’κι τερεί
Έρ’ται το γουπαρεμένον
τ’ εμόν το λαλαχ̌εμένον

Μαχ̌αιρέαν είν’ ντο είπες,
εσύ, πουλί μ’, για τ’ εμέν
Ντο εποίκα σε πουλόπο μ’
κι εχολιάστες απ’ εμέν;

Ξάι ωτίν μη δί’ς ση χώραν
και μ’ ακούς ντο λέγ’νε σε
Απ’ εμέν, μικρόν πουλόπο μ’,
πολεμούν να παίρ’νε σε

Μαχ̌αιρέαν είν’ ντο είπες,
εσύ, πουλί μ’, για τ’ εμέν
Ντο εποίκα σε πουλόπο μ’
κι εχολιάστες απ’ εμέν;

Ανοίγω τα δύο χ̌έρι͜α μ’
παίρω σε σ’ εγκαλιόπο μ’
κι άμον παρχαρί’ μανουσ̌άκ’
έχω σε σο καρδόπο μ’

Μαχ̌αιρέαν είν’ ντο είπες,
εσύ, πουλί μ’, για τ’ εμέν
Ντο εποίκα σε πουλόπο μ’
κι εχολιάστες απ’ εμέν;