Αέτσ’ απαροθυμώ

Τ’ ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’
ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ
Τον πρόσωπο σ’ νουνίζω
κι αέτσ’ απαροθυμώ

Τη σεβντάς τα γεράδες
και τα τέρτι͜α τραγωδώ
Γράμμαν στείλω τα λόγι͜α τ’
κι αέτσ’ απαροθυμώ

Μαεμένον το ψ̌όπο μ’
ας σ’ εγκάλι͜α σ’ τ’ έμνοστον
Τον κάντρο σ’ -ισ- ελέπω
κι αέτσ’ απαροθυμώ

Κιντινεύ’ και τ’ ανάσμα σ’
κι άλλο πολλά αροθυμώ
’Κι θ’ επορώ καμίαν
εσέν ν’ απαροθυμώ