
Στιχουργοί: Γιάννης Γκόσιος
Συνθέτες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος
Έναν δεντρόπον η εγάπ’ αρ’ ατόσον μικρόν -ι Ατό -ν- όσον τρανύν’ και πάει εσέν θα φαρμακώνει Θα τσ̌ιτσ̌ακών’ και θ’ ’ίνεται δεντρόπον φυλλωμένον Θα ελέπ’ς τα γενάμενα τ’ και θα στέκ’ς πεινασμένον Όσο ο χρόνον θα περάν’ ατό άνθεν κιάν’ θα πάει Εσέναν θα παραμερι͜άζ’ κι αλλού ίσ̌κιον θ’ ευτάει Ας σο δεντρόν που ’κ’ επορείς να τρως ας σο καντζίν ατ’ Μη κείσαι σην εβόραν ατ’ και παίρτς την καμονήν ατ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άνθεν | επάνω, από πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατόσον | τόσο | ||
| γενάμενα | γινωμένα, ώριμα | ||
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμονήν | καημός, (αιτ.) καημό | ||
| καντζίν | ψίχα καρπού | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| περάν’ | περνάω/ει | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| τρανύν’ | μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει | τρανόω-ῶ | |
| τσ̌ιτσ̌ακών’ | ανθοφορεί | çiçek |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άνθεν | επάνω, από πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατόσον | τόσο | ||
| γενάμενα | γινωμένα, ώριμα | ||
| δεντρόπον | δεντράκι | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμονήν | καημός, (αιτ.) καημό | ||
| καντζίν | ψίχα καρπού | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| περάν’ | περνάω/ει | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| τρανύν’ | μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει | τρανόω-ῶ | |
| τσ̌ιτσ̌ακών’ | ανθοφορεί | çiçek |

