Ανάμ’νον με θα έρχουμαι

Σ’ όραμα μ’ ετριύλιζαν
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
τη μαχαλάς κορτσόπα [λέγω]
Αναμεσά τουν είδα σε
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
σην καρδία μ’ εκόπα [λέγω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, ε! κορτσόπον, [λέγω]
κατήβα σο πεγαδόπον [λέγω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέγω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέγω]
για τ’ εμόν το χατιρόπον [λέγω]

Καν’νάν μ’ αφήντς να μη δα̤βαίν’
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
απάν’ σο κατωθύρι σ’ [λέγω]
Ανάμ’νον με θα έρχουμαι
[τσ̌άνουμ, γιαρ]
ση μάνα σ’ και σον κύρη σ’ [λέγω]

Τσ̌άνουμ, τσ̌άνουμ, ε! κορτσόπον, [λέγω]
κατήβα σο πεγαδόπον [λέγω]
Φέρον με κρύον νερόπον [λέγω]
με το τσ̌αμουρένεν το τεστόπον [λέγω]
για τ’ εμόν το χατιρόπον [λέγω]

♫

Θα παίρω ας σον παράδεισον,
[τρυγόνι μ’, τρυγόνα μ’]
αρνί μ’, τ’ ανοιγαρόπα
[ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]
Κι όλα τα άστρα τ’ ουρανού
[τρυγόνι μ’, τρυγόνα μ’]
σ’ εσά τα ποδαρόπα
[ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]

Λέγ’νε με, ξαν, λέγ’νε με
«Αγαπάς την έμορφον,
π’ έχ̌’ τα μέσα τα λεγνά
και τα κάλλια τα πολλά»

Ο πρόσωπο σ’ έν’ άνοιξη
[τρυγόνι μ’, τρυγόνα μ’]
τ’ ομμάτα̤ σ’ καλοκαίρι
[ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]
Πόσα καρδίας έκαψες;
[τρυγόνι μ’, τρυγόνα μ’]
Ένας Θεός εξέρει!
[ωφ! ωφ! ωφ! αμάν!]

Λέγ’νε με, ξαν, λέγ’νε με
«Αγαπάς την έμορφον,
π’ έχ̌’ τα μέσα τα λεγνά
και τα κάλλια τα πολλά»