Στιχουργοί: Κώστας Αμανατίδης
Συνθέτες: Γιώργος Ατματσίδης
’Σ̌ασ̌ίρεψα, ’σ̌ασ̌ίρεψα ας σα πολλά τα κάλλι͜α σ’ Σα πόγια σ’ ’ίνουμαι γουρπάν’, γεσίρι σην εγκάλι͜α σ’ Τα μαλλία σ’ πώς ’κχ̌ύουνταν, μετάξ’ απάν’ σ’ ωμία σ’! Λύουμαι -ν- ας σο τέρεμα σ’ κι ας σα πολλά πλουμία σ’ Φραντάλα μ’, τα στομόχ̌ειλα σ’ φιλούνε μερακλία Ση σεβντά μαθημένα είν’ και σα νερά τα κρύα Εσύ αρ’ όντες λούσ̌κεσαι εγώ ’κι ταγιανίζω Αρνί μ’, να έμ’νε το πεσ̌κίρ’ σ’ τ’ απάν’ ι-σ’ να σπογγίζω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γεσίρι | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαιπώρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κχ̌ύουνταν | εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λούσ̌κεσαι | λούζεσαι | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μερακλία | με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο | meraklı/merāḳ | |
| όντες | όταν | ||
| πεσ̌κίρ’ | προσόψιο, πετσέτα | peşkir/pīşgīr | |
| πλουμία | κεντητά ή ζωγραφιστά διακοσμητικά σχέδια, μτφ. στολίδια | pluma | |
| πόγια | ύψη, ύψος | boy | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’σ̌ασ̌ίρεψα | (εσ̌ασ̌ίρεψα) σάστισα, τα έχασα | şaşirmak | |
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σπογγίζω | σκουπίζω | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| τέρεμα | βλέμμα | ||
| φραντάλα | γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γεσίρι | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαιπώρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κχ̌ύουνταν | εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λούσ̌κεσαι | λούζεσαι | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| μερακλία | με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο | meraklı/merāḳ | |
| όντες | όταν | ||
| πεσ̌κίρ’ | προσόψιο, πετσέτα | peşkir/pīşgīr | |
| πλουμία | κεντητά ή ζωγραφιστά διακοσμητικά σχέδια, μτφ. στολίδια | pluma | |
| πόγια | ύψη, ύψος | boy | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’σ̌ασ̌ίρεψα | (εσ̌ασ̌ίρεψα) σάστισα, τα έχασα | şaşirmak | |
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σπογγίζω | σκουπίζω | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| τέρεμα | βλέμμα | ||
| φραντάλα | γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα | ||
| ωμία | ώμοι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 