Εγώ Παυλιδοπούλ’ είμαι

Με τα φτερά σ’ επέτανα
ψηλά σα επουράνι͜α
Εμέν ’κ’ εντούναν κεραυνοί
’κ’ επίαναν ποράνι͜α

Εγώ Παυλιδοπούλ’ είμαι
τη Θόδωρα ο γιον -ι
Ο κύρ’ τ’ εμόν τραγουδιστής
κι ασ’ όλεν ο καλόν -ι

Τα πόρτας όλι͜α ενοίουσαν
σάευαν το χατίρι μ’
Εγώ είμαι τ’ υστερ’νοπούλ’
τραγωδά̤νος ο κύρη μ’
το λαλαχ̌άρ’ τη κύρη μ’

Εγώ Παυλιδοπούλ’ είμαι
τη Θόδωρα ο γιον -ι
Ο κύρ’ τ’ εμόν τραγουδιστής
κι ασ’ όλεν ο καλόν -ι

Ισ̌κιά σ’ πάντα απάν’ ι-μ’ έν’
πατέρα μ’, όθεν πάω
Πατέρα, εσέν ’κ’ εχόρτασα
και το καρδόπο μ’ κάω

Εγώ Παυλιδοπούλ’ είμαι
τη Θόδωρα ο γιον -ι
Ο κύρ’ τ’ εμόν τραγουδιστής
κι ασ’ όλεν ο καλόν -ι

Εγώ Παυλιδοπούλ’ είμαι
τη Θόδωρα ο γιον -ι
Ο κύρ’ τ’ εμόν τραγουδιστής
κι ασ’ όλεν ο καλόν -ι