Στιχουργοί: Γιώργος Σιαπανίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εσείν παιδάντ’ που παίζετε σο Πορτοράζ τουλούμ’ Πώς πορπατείτε απάν’ κεσ’ σ’ ιχνάρι͜α τ’ Ασ̌αλούμ!¹ Εσύ τ’ αυλής τραντάφυλλον και του κεπί’ το μήλον Την καρδι͜ά μ’ τρως άμον σκωλέκ’ κι εγώ ακόμαν μικρίκον Σα φανερά λέει και γελά όλια γάλαν και μέλι κι αποφκακέσ’ και χαντζευτά να ελέπ’ με ’κι θέλει Μυστηρι͜ανεύκουμαι σην κόρ’ τ’ άψιμον σην καρδία μ’ Ευτάει την εμορφάδαν ατ’ς μόσχον και μυρωδίαν Εκάγα με τα λόγ̆ια σ’ -ις άμον πιπέρ’ σο στόμαν κι εσύ ευτάς πως ’κ’ εγροικάς και βαρσανί͜εις με ακόμαν Θα πάω αρματεύκουμαι και θα ελέπ’ς τα κάλλια μ’ κι άλλο ’κι θα θέλτς να εβγαίντς αποπέσ’ σην εγκάλια μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποπέσ’ | από μέσα | ||
| αποφκακέσ’ | από κάτω πέρα | ||
| αρματεύκουμαι | εξοπλίζομαι, οπλίζομαι | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βαρσανί͜εις | βασανίζεις | ||
| εβγαίντς | βγαίνεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εκάγα | κάηκα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| εμορφάδαν | ομορφιά | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| ιχνάρι͜α | χνάρια, ίχνη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλια | κάλλη | ||
| κεπί’ | κήπου | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| μυστηρι͜ανεύκουμαι | εκμυστηρεύομαι | ||
| όλια | όλα | ||
| παιδάντ’ | παιδιά αγόρια | ||
| πορπατείτε | περπατάτε | ||
| σκωλέκ’ | σκουλήκι | ||
| τουλούμ’ | άσκαυλος, αγγείο | tulum | |
| τραντάφυλλον | τριαντάφυλλο | ||
| χαντζευτά | ύπουλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποπέσ’ | από μέσα | ||
| αποφκακέσ’ | από κάτω πέρα | ||
| αρματεύκουμαι | εξοπλίζομαι, οπλίζομαι | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βαρσανί͜εις | βασανίζεις | ||
| εβγαίντς | βγαίνεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εκάγα | κάηκα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| εμορφάδαν | ομορφιά | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| ιχνάρι͜α | χνάρια, ίχνη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλια | κάλλη | ||
| κεπί’ | κήπου | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| μυστηρι͜ανεύκουμαι | εκμυστηρεύομαι | ||
| όλια | όλα | ||
| παιδάντ’ | παιδιά αγόρια | ||
| πορπατείτε | περπατάτε | ||
| σκωλέκ’ | σκουλήκι | ||
| τουλούμ’ | άσκαυλος, αγγείο | tulum | |
| τραντάφυλλον | τριαντάφυλλο | ||
| χαντζευτά | ύπουλα |
¹ Κωνσταντίνος Κυριακίδης (Κώτσον τ’ Ασ̌αλούμ ή Ασ̌αλούμ’ς / Γιαννακάντων Άνω Ματσούκας 1920 - Πρωτοχώρι Κοζάνης 1990). Ονομαστός οργανοπαίκτης αγγείου από το Πρωτοχώρι (Πορτοράζ) Κοζάνης
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 