
Στιχουργοί: Γιωργούλης Λαφαζανίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ας είχα την σαΐτα μ’ κι αργυρόν τοξάρ’! Σον ουρανόν έβγαινα, τ’ άστρα ετόξευα Τους ήλτς και τους φεγγάρους, όλτς θ’ ετάραζα Ασ’ όλιων κακοτόπι͜α αρ’ του ήλι͜ονος Σεράντα πόρτας είχ̌εν, όλια χάλκενα κι έναν μικρόν πορτόπον διπλοχάλκενον Σαράντα πέντ’ μαστόροι πολεμούν ατα Ούτ’ επορούν κι ανοίγ’νε, ούτε αφήν’ν ατα -Ντό δί’τε με, μαστόροι, και ν’ ανοίγ’ ατα; -Τη μέραν τρία κάστρα κι άσπρον άλογον κι έναν κὰτ’ φορεσίας, αν ανοί͜εις ατα Ανοίγω τ’ έναν τέγκιν Ωχ! Ν’ αηλί εμέν! Απέσ’ γομάτον αίμαν, ασπαλώ ατο Ανοίγω τ’ άλλον τέγκιν Ωχ! Ν’ αηλί εμέν! Απέσ’ γομάτο στούδι͜α, ασπαλώ ατο Ανοίγω τ’ άλλον τέγκιν Ωχ! Νασάν εμέν! Έμορφος κόρ’ κοιμάται, να λελεύ’ ατεν! Έμορφος κόρ’ κοιμάται, ποδε-ποδεδίζ’ ατεν! Κουίζ’ ατεν και ’κι αγνεφί͜ει Ωχ! Ν’ αηλί εμέν! Τσιμπίζ’ ατεν, ’κι σ’κούται Βάι! Ν’ αηλί εμέν! Κλίσκουμαι να φιλώ ατεν, ποδεδίζω σε! Ατέ λαγγεύ’ και σ’κούται, να λελεύ’ ατεν! Ατέ λαγγεύ’ και σ’κούται, ποδε-ποδεδίζ’ ατεν [γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγνεφί͜ει | ξυπνάει | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
| ανοίγ’νε | ανοίγουν | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ασ’ | από | ||
| ασπαλώ | σφαλίζω κτ, κλείνω κτ εντελώς/πολύ καλά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γομάτο | γεμάτο | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| ετάραζα | ανεμείγνυα, ανακάτευα, έμπλεκα | ||
| ετόξευα | έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα) | ||
| ήλι͜ονος | ήλιου | ||
| ήλτς | ήλιους | ||
| κὰτ’ | επίπεδο, στρώση, σωρός | kat | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλίσκουμαι | σκύβω, κλίνω | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαγγεύ’ | πηδάω/ει | लङ्घ (laṅgh) | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| όλια | όλα | ||
| όλτς | όλους | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| σεράντα | σαράντα | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| στούδι͜α | οστά, κόκκαλα | ὀστοῦν~οστούδιον | |
| τέγκιν | μεγάλο δέμα, μπόγος | denk/tang | |
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τσιμπίζ’ | τσιμπάω/ει | ||
| φεγγάρους | φεγγάρια | ||
| φορεσίας | (γεν. εν.) φορεσιάς, (ονομ. πληθ.) φορεσιές | ||
| χάλκενα | χάλκινα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγνεφί͜ει | ξυπνάει | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
| ανοίγ’νε | ανοίγουν | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ασ’ | από | ||
| ασπαλώ | σφαλίζω κτ, κλείνω κτ εντελώς/πολύ καλά | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γομάτο | γεμάτο | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| ετάραζα | ανεμείγνυα, ανακάτευα, έμπλεκα | ||
| ετόξευα | έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα) | ||
| ήλι͜ονος | ήλιου | ||
| ήλτς | ήλιους | ||
| κὰτ’ | επίπεδο, στρώση, σωρός | kat | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλίσκουμαι | σκύβω, κλίνω | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαγγεύ’ | πηδάω/ει | लङ्घ (laṅgh) | |
| λελεύ’ | χαίρομαι/εται | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| όλια | όλα | ||
| όλτς | όλους | ||
| ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| σεράντα | σαράντα | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| στούδι͜α | οστά, κόκκαλα | ὀστοῦν~οστούδιον | |
| τέγκιν | μεγάλο δέμα, μπόγος | denk/tang | |
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τσιμπίζ’ | τσιμπάω/ει | ||
| φεγγάρους | φεγγάρια | ||
| φορεσίας | (γεν. εν.) φορεσιάς, (ονομ. πληθ.) φορεσιές | ||
| χάλκενα | χάλκινα |

