Στιχουργοί: Ελένη Βασιλειάδου-Κυριακίδου
Συνθέτες: Χρήστος Ιωαννίδης
Αούτο τ’ εσόν η εγάπ’ άψιμον έτον, βρούλα Εσ̌άσ̌εψεν το καρδόπο μ’, ετυλίεν ση γούλα μ’ Σα χ̌είλι͜α σ’ έν’ το γιατρικόν, θα πίνω και λαρούμαι Η εγκάλια σ’ έν’ παράδεισος, θα κείμαι και κοιμούμαι Θα κείμαι σ’ εγκαλιόπο σου κι ακούω την καρδία σ’ Θ’ ακούω πως φαρφαταρι͜άζ’ όντες κείμαι σα ψ̌ήα σ’ Ορμάνι͜α και ορμόχ̌ειλα πατώ κι απιδι͜αβαίνω Φύλλον όντες χαρχαταρίζ’ εσέναν αναμένω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απιδι͜αβαίνω | φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσ̌άσ̌εψεν | σάστισε, τα έχασε | şaşmak | |
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έτον | ήταν | ||
| ετυλίεν | τυλίχθηκε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαρούμαι | γιατρεύομαι, θεραπεύομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| ορμόχ̌ειλα | όχθες ρυακιών | ||
| φαρφαταρι͜άζ’ | (ηχομ. λέξη) πεταρίζει, θροίζει, σκιρτά μτφ. ταράζεται από συγκίνηση | farfara (فرفرة) =ήχος φτερουγίσματος ή θροΐσματος | |
| χαρχαταρίζ’ | (ηχομ. λέξη) θροΐζει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απιδι͜αβαίνω | φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσ̌άσ̌εψεν | σάστισε, τα έχασε | şaşmak | |
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έτον | ήταν | ||
| ετυλίεν | τυλίχθηκε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαρούμαι | γιατρεύομαι, θεραπεύομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| ορμόχ̌ειλα | όχθες ρυακιών | ||
| φαρφαταρι͜άζ’ | (ηχομ. λέξη) πεταρίζει, θροίζει, σκιρτά μτφ. ταράζεται από συγκίνηση | farfara (فرفرة) =ήχος φτερουγίσματος ή θροΐσματος | |
| χαρχαταρίζ’ | (ηχομ. λέξη) θροΐζει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 