Νυφέπαρμαν

Η περιστέρα έμορφον
και σ’ άσπρα φορεμέντσα [νε]
Όλ’ τραγωδούν και χ̌αίρουνταν,
η μάνα τ’ς έν’ κλαμέντσα [νε]

♫

Η περιστέρα έμορφος
και σ’ άσπρα φορεμέντσα
Όλ’ τραγωδούν και χ̌αίρουνταν,
η μάνα τ’ς έν’ κλαμέντσα

Μη κλαις, μάνα, μη κλαις, μάνα,
τέρεν και χαμογέλα [νε]
Νύφεν εστόλτσαν την κουτσ̌ήν,
σην εκκλησίαν έλα [νε]

♫

Μη κλαις, μάνα μ’, μη κλαις, μάνα μ’
τέρεν και χαμογέλα
Νύφεν εστόλτσαν την κουτσ̌ή σ’,
σην εκκλησίαν έλα

Νυφέπαρμαν, νυφέπαρμαν,
όλ’ πάν’ σην εκκλησίαν
Όλεν ο κόσμος τραγωδεί
ση λύρας τη λαλίαν