Κομμενόχρονον

Γιατί εποίκες με να ζω
[Κομμενόχρονον!]
με τέρτι͜α και με πόνον;
Έλα, πουλί μ’, και τη χαράν
[Κομμενόχρονον!]
εσύ θα δί’ς με μόνον

Τη καρδίας ι-μ’ η χαρά
[Κομμενόχρονον!]
και όλια τα μουράτι͜α
εράεψα και εύρα τα
[Κομμενόχρονον!]
απέσ’ σ’ εσά τ’ ομμάτι͜α

Μη κρού’ς σο ψ̌όπο μ’ το μαχ̌αίρ’,
[Κομμενόχρονον!]
μη ματώντς την καρδία μ’
Κανείται όσον ντ’ εδέκες με
[Κομμενόχρονον!]
συ την τυρα̤ννισίαν