Τ’ ομμάτι͜α σ’ πα ενέσπαλα

Τ’ ομμάτι͜α σ’ πα ενέσπαλα
ντο χρώμαν έχ’νε, πουλί μ’
Νουνίζω, ψ̌η μ’, και για τ’ εσέν
ὰμα ’κ’ έρ’ται σ’ αχούλι μ’

Σ’ όρωμα μ’ ελέπω σε
να παίρτς με το γιοργάνι μ’
Πολλά, πολλά λελεύω σε
για έλα συ σο γιάνι μ’

Και θα πετώ σον ουρανόν
άμον τα περιστέρι͜α
κι όνταν ελέπω σε, γιαβρί μ’
θα δίγομε τα χ̌έρι͜α

Ταράεται το καρδόπο μ’
κορτσόπο μ’, για τ’ εσέναν
κι όνταν ελέπω σε, πουλί μ’
λαρούται έναν κι έναν