.
.
Έναν παπόρ’ αροθυμίας

Μάνα, μάνα, μανίτσα μ’

Μάνα, μάνα, μανίτσα μ’
fullscreen
Η μάνα μ’ καταράται με
και λέει με «να πας χάσαι»
Έναν να κάμ’ς σην ξενιτει͜άν
και χ̌ίλι͜α να χτισκάσαι

Η μάνα μ’ μίαν ’ίνεται
και μίαν γεννησκάται
Το δεύτερον ντο ’ίνεται,
μάνα ’κι λοϊσκάται

Η μάνα έν’ γλυκύν κρασίν
και σταχωμένον μέλι
Η μάνα να μη ’ίνεται,
η μάνα να μη έν’ -ι

Μάνα, μάνα, μανίτσα μ’,
εμπαίντς σην καρδι͜άν του παιδί’ σ’
και σύρτς χάντς την κλειδίτσαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
γεννησκάταιγεννιέται
γλυκύνγλυκιά/ό
εμπαίντςμπαίνεις
έν’είναι
’ίνεταιγίνεται
κάμ’ςδουλεύεις κάματος
καταράταικαταριέται
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λοϊσκάταιλογίζεται
μίανμια φορά
παιδί’παιδιού
σταχωμένονδεμένο, που έχει «ζαχαρώσει»
σύρτςσέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
χάντςχάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις
χάσαιχάνεσαι
χτισκάσαιαποκτάς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
γεννησκάταιγεννιέται
γλυκύνγλυκιά/ό
εμπαίντςμπαίνεις
έν’είναι
’ίνεταιγίνεται
κάμ’ςδουλεύεις κάματος
καταράταικαταριέται
’κιδεν οὐκί<οὐχί
λοϊσκάταιλογίζεται
μίανμια φορά
παιδί’παιδιού
σταχωμένονδεμένο, που έχει «ζαχαρώσει»
σύρτςσέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
χάντςχάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις
χάσαιχάνεσαι
χτισκάσαιαποκτάς
Μάνα, μάνα, μανίτσα μ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost