
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πουλόπο μ’, τα στομόχ̌ειλα σ’ και -ν- όντες καλατσ̌εύ’νε Είκοσ’ νομάτ’ λιγοθυμούν, πενήντα ψ̌ήα εβγαίν’νε Εσέν που έχ̌’, πουλόπο μου, ντό θα ευτάει το κάζι; Ας / Να βάλ’ -τ- σε απέσ’ σο μεσοχάμ’, ο κόσμον θα φωτάζει Η καλατσ̌ή ατ’ς νόστιμον, το γέλος ατ’ς αγνόν έν’ Αδά σον κόσμον τσ̌αλιμτσ̌ίν και -ν- ατό μαναχόν έν’!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγνόν | αλλόκοτο/η, περίεργο/η, σπουδαίο/α, αξιοθαύμαστο/η | ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω | |
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εβγαίν’νε | βγαίνουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάζι | πετρέλαιο | gaz<χάος (αντιδάνειο) | |
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καλατσ̌ή | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μεσοχάμ’ | (ή μεσοχάμιν, από το μέσον+χαμαί=κάτω, επί του εδάφους) αποτελούσε το μοναδικό θερμαινόμενο δωμάτιο του σπιτιού, το καθιστικό, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν ο χωνός | ||
| νομάτ’ | άνθρωποι, άτομα | ὀνόματοι | |
| όντες | όταν | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τσ̌αλιμτσ̌ίν | επιδέξιος (σε χορό κ.ά.), σκερτσόζος | çalımcı | |
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγνόν | αλλόκοτο/η, περίεργο/η, σπουδαίο/α, αξιοθαύμαστο/η | ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω | |
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εβγαίν’νε | βγαίνουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάζι | πετρέλαιο | gaz<χάος (αντιδάνειο) | |
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καλατσ̌ή | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μεσοχάμ’ | (ή μεσοχάμιν, από το μέσον+χαμαί=κάτω, επί του εδάφους) αποτελούσε το μοναδικό θερμαινόμενο δωμάτιο του σπιτιού, το καθιστικό, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν ο χωνός | ||
| νομάτ’ | άνθρωποι, άτομα | ὀνόματοι | |
| όντες | όταν | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τσ̌αλιμτσ̌ίν | επιδέξιος (σε χορό κ.ά.), σκερτσόζος | çalımcı | |
| φωτάζει | φωτίζει, λάμπει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |

