
Στιχουργοί: Γιωργούλης Λαφαζανίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Έναν και μαναχόν είσαι, εσύ πα να μη έσ’νε Άψιμον έψ̌ες σην καρδι͜ά μ’ κι αγάλι͜α-αγάλι͜α καίεις με Απάν’ σον κόσμον, τρυγόνα μ’, ’λί εμέν μαναχόν-ι Επουγαλεύτα ο καρίπ’ς τα λόγια τ’ ολωνών-ι Εγώ καρίπ’ς και μουατσ̌ίρ’ς λάσκουμαι σ’ ερημίας Θα τρώει με η εγάπ’ τ’ εσόν και -ν- η αροθυμία σ’ Αείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά πότε θα λιμενεύ’νε; Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ έμορφα όθεν τερούν χωνεύ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγάλι͜α | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
| αείν’ | εκείνοι/α | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| ερημίας | ερημιές | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έψ̌ες | άναψες | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ’λί | αλί, αλίμονο | ||
| λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μουατσ̌ίρ’ς | πρόσφυγας, μετανάστης / (αιτ. πληθ.) πρόσφυγες, μετανάστες | muhacir/muhācir | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| χωνεύ’νε | (για μέταλλο) λιώνουν, (για τροφή) χωνεύουν, κάνουν πέψη, (για εστία φωτιάς) σβήνουν και δεν βγάζουν φλόγα, απανθρακώνουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγάλι͜α | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
| αείν’ | εκείνοι/α | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| επουγαλεύτα | έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
| ερημίας | ερημιές | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έψ̌ες | άναψες | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ’λί | αλί, αλίμονο | ||
| λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μουατσ̌ίρ’ς | πρόσφυγας, μετανάστης / (αιτ. πληθ.) πρόσφυγες, μετανάστες | muhacir/muhācir | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| χωνεύ’νε | (για μέταλλο) λιώνουν, (για τροφή) χωνεύουν, κάνουν πέψη, (για εστία φωτιάς) σβήνουν και δεν βγάζουν φλόγα, απανθρακώνουν |

