.
.
Ευξείνου Πόντου μελωδίες

Ούλ’ ελάτε σον τσ̌αρτσ̌ήν

Ούλ’ ελάτε σον τσ̌αρτσ̌ήν
fullscreen
Το χωρίο σ’ πολλά καλόν
τον μισαφίρ’ τιμούνε
Τον ξένον τον αλόξενον,
ατόν πα αγαπούνε

Ματοζίνιχα, ζινίχ̌ι͜α
όλ’ ελάτεν σον τσ̌αρτσ̌ήν!
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην

Τη μαχαλά σ’, τρυγόνα μου,
τ’ απάν’ αφκά ελάστα
Εράεψα και ’κ’ εύρα σε
και με την κλαίη εχπάστα

Ματοζίνιχα, ζινίχ̌ι͜α
όλ’ ελάτεν σον τσ̌αρτσ̌ήν
Βελονόπα και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην

Αν εξέρ’νες, μικρόν αρνί μ’,
όλα τ’ εμά τα τέρτι͜α
Τ’ άσπρον το μαντιλόπο σου
θ’ εγόμωνες με δά̤κρυ͜α

Ματοζίνιχα, ζινίχ̌ι͜α
όλ’ ελάτεν σον τσ̌αρτσ̌ήν!
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην

Τσ̌αΐζω και κανείς ’κι ακούει
μίαν και αλλομίαν
Ανάθεμα, ανάθεμα
αΐκον γειτονίαν

Ματοζίνιχα, ζινίχ̌ι͜α
όλ’ ελάτεν σον τσ̌αρτσ̌ήν!
Βελονόπα και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
Και βελόνι͜α και κουμπία,
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αΐκοντέτοιο/α
αλλομίανάλλη μια φορά
αλόξενονεντελώς ξένο, απομακρυσμένο με τροπή του ο σε α, από το όλος + ξένος
απάν’πάνω
αφκάκάτω
βελόνι͜αβελόνες ραψίματος
βελονόπαβελονάκια ραψίματος
εγόμωνεςγέμιζες
ελάσταπεριφέρθηκα, τριγύρισα, περιπλανήθηκα ἀλάομαι/ηλάσκω
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εξέρ’νεςήξερες, γνώριζες
εράεψαέψαξα, γύρεψα, αναζήτησα aramak
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
έφαενέφαγε
εχπάστααναχώρησα, κίνησα για
ζινίχ̌ι͜αστολίδια ziynet/zīnet
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαίηκλάμα, θρήνος
μαντιλόπομαντιλάκι mantilium
ματοζίνιχαφυλαχτά μάτια
μαχαλάγειτονιά mahalle/maḥalle
μίανμια φορά
μισαφίρ’φιλοξενούμενο, επισκέπτη misafir/musāfir
όλ’όλοι/α
παπάλι, επίσης, ακόμα
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τρυγόνατο πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τσ̌αΐζωφωνάζω, επιπλήττω
τσ̌αρτσ̌ήνέμπορο της αγοράς, γυρολόγο çerçi
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αΐκοντέτοιο/α
αλλομίανάλλη μια φορά
αλόξενονεντελώς ξένο, απομακρυσμένο με τροπή του ο σε α, από το όλος + ξένος
απάν’πάνω
αφκάκάτω
βελόνι͜αβελόνες ραψίματος
βελονόπαβελονάκια ραψίματος
εγόμωνεςγέμιζες
ελάσταπεριφέρθηκα, τριγύρισα, περιπλανήθηκα ἀλάομαι/ηλάσκω
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εξέρ’νεςήξερες, γνώριζες
εράεψαέψαξα, γύρεψα, αναζήτησα aramak
εύραβρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
έφαενέφαγε
εχπάστααναχώρησα, κίνησα για
ζινίχ̌ι͜αστολίδια ziynet/zīnet
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλαίηκλάμα, θρήνος
μαντιλόπομαντιλάκι mantilium
ματοζίνιχαφυλαχτά μάτια
μαχαλάγειτονιά mahalle/maḥalle
μίανμια φορά
μισαφίρ’φιλοξενούμενο, επισκέπτη misafir/musāfir
όλ’όλοι/α
παπάλι, επίσης, ακόμα
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τέρτι͜ακαημοί, βάσανα, στενοχώριες dert
τρυγόνατο πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τσ̌αΐζωφωνάζω, επιπλήττω
τσ̌αρτσ̌ήνέμπορο της αγοράς, γυρολόγο çerçi
ψ̌ηνψυχή
Ούλ’ ελάτε σον τσ̌αρτσ̌ήν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost