
Στιχουργοί: Σάββας Λαζαρίδης
Συνθέτες: Σάββας Λαζαρίδης
Ν’ αηλί που ξενιτεύκεται, ν’ αηλί που ξενιτεύει [γιαρ] Ατός ντο θα σύρ’, μουατσ̌ουρλούκ’ να έν’ ραχ̌ίν τσ̌οκεύει [γιαρ] Ν’ αηλί που ξενιτεύκεται μακρά ατός ας σον κύρ’ν ατ’ [γιαρ] Ν’ αηλί τη μαυρομάναν ατ’ σον κόσμον ’κ’ έχ̌’ άλλ’ είναν [γιαρ] Ν’ αηλί, ν’ αηλί και βάι ν’ αηλί, ν’ αηλί εμέν τον ξένον [γιαρ] Άμον εκείνον το πουλίν το παραπονεμένον [γιαρ] Πόσον θα σιρινεύκεται ατσ̌ά ξενιτεμένον; [γιαρ] Γιά θ’ αποθάν’ και θα γλυτών’ περισ̌άν’ το καημένον; [γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατός | αυτός | ||
| ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| είναν | έναν, μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μουατσ̌ουρλούκ’ | προσφυγιά, μετανάστευση | muhacirlik | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτεύκεται | ξενιτεύεται | ||
| περισ̌άν’ | εξαθλιωμένo, κακομοίρη, δυστυχή | perişan/perīşān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σιρινεύκεται | σέρνεται κατά γης | sürünmek | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τσ̌οκεύει | καταπίπτει, επικάθεται, κλίνει υπό το βάρος | çökmek |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατός | αυτός | ||
| ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| είναν | έναν, μία | ||
| έν’ | είναι | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μουατσ̌ουρλούκ’ | προσφυγιά, μετανάστευση | muhacirlik | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτεύκεται | ξενιτεύεται | ||
| περισ̌άν’ | εξαθλιωμένo, κακομοίρη, δυστυχή | perişan/perīşān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σιρινεύκεται | σέρνεται κατά γης | sürünmek | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τσ̌οκεύει | καταπίπτει, επικάθεται, κλίνει υπό το βάρος | çökmek |

