Στιχουργοί: Σάββας Λαζαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πουλόπο μ’, άνοιξης τσ̌ιτσ̌έκ’ [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] και παρχάρ’ ευωδία [Μα την Παναΐαν λέγω!] Ατόσον πολλά σκουτουλίζ’ [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] φογούμ’ στέκ’ η καρδία μ’ [Μα την Παναΐαν λέγω!] Παρχαρομάνα εποίκε σε, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] γιαβρί μ’, λαλαχ̌εμένον [Μα την Παναΐαν λέγω!] Τσ̌ιτσ̌έκια ανθούν ολόερα σ’ [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] τσ̌ιτσ̌εκοστολισμένον [Μα την Παναΐαν λέγω!] Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] πάρχαρον¹ ευωδίας [Μα την Παναΐαν λέγω!] ’Σκουντούλτσεν παρχαρί’ τσ̌ιτσ̌έκ’, [γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] αρνί μ’, η εμορφία σ’ [Μα την Παναΐαν λέγω!/Είπα, μα την Παναΐαν!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατόσον | τόσο | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εμορφία | ομορφιά | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευωδίας | ευωδίες | ||
| εφύσεσεν | φύσηξε | ||
| λαλαχ̌εμένον | χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ’σκουντούλτσεν | (εσκουντούλτσεν) ευωδίασε | ||
| σκουτουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌εκοστολισμένον | ανθοστόλιστο | çiçek + στολισμένον | |
| φογούμ’ | φοβάμαι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατόσον | τόσο | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εμορφία | ομορφιά | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευωδίας | ευωδίες | ||
| εφύσεσεν | φύσηξε | ||
| λαλαχ̌εμένον | χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ’σκουντούλτσεν | (εσκουντούλτσεν) ευωδίασε | ||
| σκουτουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌εκοστολισμένον | ανθοστόλιστο | çiçek + στολισμένον | |
| φογούμ’ | φοβάμαι |
¹ αντί του ορθότερου «παρχαρί’»
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 