Βαρύ λόγον μη λέτ’ α̤το

Βαρύ λόγον μη λέτ’ α̤το,
τ’ εμόν τ’ αρνίν αρλίν έν’
Θα κλαίει και θα κλαινίζ’ κι εμέν,
η καρδι͜ά μ’ γεραλίν έν’

Αρνόπο μ’, μ’ αρλανεύκεσαι
και μη τρως την καρδία σ’
Ευχ̌ήν εποίκα σο Θεόν,
πάντα να έ͜εις την υεία σ’

Αρνόπο μ’, μ’ αρλανεύκεσαι
και τ’ ομμάτι͜α σ’ δα̤κρούνε
Αν χαλάντς τ’ ομματόπα σου
εμέν πώς θα τερούνε;