Γιωργούλη, παίξον τη λύρα σ’

Γιωργούλη, παίξον τη λύρα σ’,
σύρον τα τοξαρέας
για να ζηλεύ’ ο Απόλλωνας
να παλαλούται ο Ορφέας
Να παλαλούται Ορφέας, ψ̌η μ’
να παλαλούται Ορφέας

Τη τοξαρί’ σ’ το σύρσιμον,
τη δαχτυλί’ σ’ τα χτύπους
σον Όλυμπον στείλ’νε χαπάρ’
ευτάγ’νε νέα μύθους
Ευτάγ’νε νέα μύθους, ψ̌η μ’
ευτάγ’νε νέα μύθους

Γιωργούλη, με το παίξιμο σ’
οι θεοί ξαγρυπνούνε
Εφέκανε τον Όλυμπον
κι έρθαν να τραγωδούνε

Όλοι οι θεοί εγάπεσαν
εφέκανε τα μίση
κι έρθανε να ακούνε σε
ατείν’ σην Κρύαν Βρύσην

Μπροστά θα σύρ’νε το χορόν
η Ήρα και ο Δίας
Κι όλ’ αποπίσ’ θα τραγωδούν
έμορφα τραγωδίας
Έμορφα τραγωδίας, ψ̌η μ’
έμορφα τραγωδίας