Αφορισμέντσα κλαίει

Απόψ’ σαν έρθεν εύρε με
[ν’ αηλί εμέν]
αφορισμέντσα κλαίει
[’μώ το νόμο σ’/έλα -ν- έλα]
Σ’ ομμάτι͜α απέσ’ τερώ ατεν
[ν’ αηλί εμέν]
κι ατέ τιδέν ’κι λέει
[’μώ το νόμο σ’]

Αρ’ όντες πίνω το ποτήρ’
[ν’ αηλί εμέν]
γομώνω με τα δάκρυ͜α μ’
[’μώ το νόμο σ’]
να κατενίζω πολεμώ
[ν’ αηλί εμέν]
το ψ̌όπο μ’ και τ’ ομμάτι͜α μ’
[’μώ το νόμο σ’]

Τσαμμώνω ατα τα άχαρα
[ν’ αηλί εμέν]
κι ατά ύπνον ’κι παίρ’νε
[’μώ το νόμο σ’]
Ανοίουν κι ασπαλίουνταν
[ν’ αηλί εμέν]
σο νου μ’ μουράτι͜α φέρ’νε
[έλα -ν- έλα/’μώ το νόμο σ’]

Όντες θα φεύ’ς ας ση ζωήν
[ν’ αηλί εμέν]
έπαρ’, πουλί μ’, κι εμέναν
[’μώ το νόμο σ’/έλα -ν- έλα]
Μ’ αφήντς ’μέναν απάν’ ση γην
[ν’ αηλί εμέν]
μ’ ομμάτι͜α δα̤κρωμένα
[έλα -ν- έλα]