
Στιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Ανέστης Αθανασιάδης
Τ’ έμορφα τ’ ομματόπα σου ντό έχ’νε κι όλον κλαίγ’νε; Τα χ̌ειλόπα σ’ τα έμορφα γιατί ’κι καλατσ̌εύ’νε; Εκχ̌ύεν, πουλί μ’, η ηχρά κι εμαύρυναν τ’ ομμάτι͜α Εγώ πα άμον εσέν, πουλί μ’ εχάσα τα μουράτι͜α Εμάς, πουλί μ’, εντώκε μας τ’ εγάπ’ς η λιθαρέα Οι δύ’ πα ματωμέν’ είμες μετ’ έναν μαχ̌αιρέαν Έλα, ας κρατώ το χ̌ερόπο σ’ κι ας πάμε γιαν-γιανά -ι ’τυραννίγαμ’ κι επόνεσαμ’ εμείς, πουλί μ’, πολλά -ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| γιαν-γιανά | πλάι-πλάι, ο ένας δίπλα στον άλλον | yan yana | |
| δύ’ | δύο | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμαύρυναν | μαύρισαν | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εντώκε | χτύπησε | ||
| επόνεσαμ’ | πονέσαμε | ||
| εχάσα | έχασα | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ηχρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος | ||
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| λιθαρέα | λιθαριά, πετριά | ||
| μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’τυραννίγαμ’ | (ετυραννίγαμε) τυραννιστήκαμε, ταλαιπωρηθήκαμε | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌ερόπο | χεράκι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| γιαν-γιανά | πλάι-πλάι, ο ένας δίπλα στον άλλον | yan yana | |
| δύ’ | δύο | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμαύρυναν | μαύρισαν | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| εντώκε | χτύπησε | ||
| επόνεσαμ’ | πονέσαμε | ||
| εχάσα | έχασα | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ηχρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος | ||
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| λιθαρέα | λιθαριά, πετριά | ||
| μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’τυραννίγαμ’ | (ετυραννίγαμε) τυραννιστήκαμε, ταλαιπωρηθήκαμε | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌ερόπο | χεράκι |

