Κανείται, Θεέ μ’, ντο έσυρα

Η καρδία μ’ έν’ γεραλίν,
[ν’ αηλί εμέν!]
αν κλαίγω θα ματούται
[ντό να ’ίνουμαι;]
Ας σα δάκρυ͜α, ’ς σα αίματα
[ν’ αηλί εμέν!]
έναν ορμίν γομούται
[ντό να ’ίνουμαι;]

Γιατί, Θεέ μ’, ’κ’ εποίν’νες με
[ν’ αηλί εμέν!]
τη ορμανί’ πουλόπον;
[ντό να ’ίνουμαι;]
Άμον δεντρόν τη παρχαρί’
[ν’ αηλί εμέν!]
επέμ’να σ’ έναν τόπον
[ντό να ’ίνουμαι;]

Αδά σον κόσμον έρημος,
[ν’ αηλί εμέν!]
σον πόνον και σο κλάμαν
[ντό να ’ίνουμαι;]
Θεέ μ’, δος με -ν- υπομονή,
[ν’ αηλί εμέν!]
Χριστέ μ’, ποίσον το θάμαν
[ντό να ’ίνουμαι;]

Ας ’ίνουτουν και -ν- εύρηκα
[ν’ αηλί εμέν!]
έναν ξάι την υγεία μ’
[ντό να ’ίνουμαι;]
Κανείται, Θεέ μ’, ντο έσυρα
[ν’ αηλί εμέν!]
ατόσον τυραννίαν
[ντό να ’ίνουμαι;]