Στιχουργοί: Γιωργούλης Λαφαζανίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Χ̌έρα πάντα να ελέπω σε, κουτούλα ματωμέντσα Αέτσ’ να σιρινεύκεσαι, τ’ αντρού να πας καμέντσα Ο ήλιον ετοούσ̌εψεν με τον φέγγον και τ’ άστρα Εχολι͜άστανε τα βουνά με τα χ̌ι͜ονόπα τ’ άσπρα Ε! Θεέ μ’, πώς εποίκες την γην αΐκον στρογγυλόν -ι; Όλια είν’ πολλά έμορφα, ο κόσμος έν’ κακόν -ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αντρού | άντρα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| ετοούσ̌εψεν | μάλωσε με κάποιον, διαπληκτίστηκε, πάλεψε | dövüşmek | |
| εχολι͜άστανε | θύμωσαν, αγανάκτησαν | ||
| καμέντσα | καμένη | ||
| κουτούλα | αυτή που τραβάει τα μαλλιά της, προσφώνηση χήρας γυναίκας | ||
| ματωμέντσα | ματωμένη | ||
| όλια | όλα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σιρινεύκεσαι | σέρνεσαι κατά γης | sürünmek | |
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| χ̌έρα | χήρα | ||
| χ̌ι͜ονόπα | χιονάκια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αντρού | άντρα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| ετοούσ̌εψεν | μάλωσε με κάποιον, διαπληκτίστηκε, πάλεψε | dövüşmek | |
| εχολι͜άστανε | θύμωσαν, αγανάκτησαν | ||
| καμέντσα | καμένη | ||
| κουτούλα | αυτή που τραβάει τα μαλλιά της, προσφώνηση χήρας γυναίκας | ||
| ματωμέντσα | ματωμένη | ||
| όλια | όλα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σιρινεύκεσαι | σέρνεσαι κατά γης | sürünmek | |
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| χ̌έρα | χήρα | ||
| χ̌ι͜ονόπα | χιονάκια |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 