
Στιχουργοί: Γιωργούλης Λαφαζανίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Ανάθεμά σε, καρδία μ’, καρδι͜ά μ’, αναθεμά σε! Αρ’ μετ’ ατό το νούνιγμαν βερέμ θα φέρτς και χάσαι Εμένα τρώγ’νε τα ραχ̌ι͜ά, εσέν τα θαλασσάκρι͜α ’Κι θέλω να ελέπω, αρνί μ’, τ’ ομμάτια σ’ με τα δάκρυ͜α Τα δέντρα εκαμακούλωσαν και πρασινίζ’ ο τόπον Ελέπ’ -ν- ατα και χ̌αίρεται το σεβνταλίν το ψ̌όπο μ’ Ελέπ’ -ν- ατα και χ̌αίρεται το γεραλίν το ψ̌όπο μ’ Άι! με τα τραγωδίας ι-μ’ και με το κεμεντζ̌όπο μ’ Την τρυγονίτσα μ’ έχ’ ατεν σ’ οσπίτι μ’ εγλεντζ̌όπον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εγλεντζ̌όπον | ψυχαγωγικό μέσο, μέσο με το οποίο απασχολείται κάποιος ευχάριστα | eğlence | |
| εκαμακούλωσαν | έκλεισαν προς τα μέσα, κυρτώθηκαν, (για τον καιρό) έκλιναν προς το χειρότερο | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νούνιγμαν | σκέψη | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σεβνταλίν | ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό | sevdalı | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| φέρτς | φέρεις, φέρνεις | ||
| χάσαι | χάνεσαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατα | αυτά | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εγλεντζ̌όπον | ψυχαγωγικό μέσο, μέσο με το οποίο απασχολείται κάποιος ευχάριστα | eğlence | |
| εκαμακούλωσαν | έκλεισαν προς τα μέσα, κυρτώθηκαν, (για τον καιρό) έκλιναν προς το χειρότερο | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νούνιγμαν | σκέψη | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σεβνταλίν | ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό | sevdalı | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| φέρτς | φέρεις, φέρνεις | ||
| χάσαι | χάνεσαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |

