
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έχπασες το καρδόπο μου με τα δύο τα χ̌έρι͜α σ’ Εγάπη σ’ έτον άψιμον κι εγέντονε αέρας Έφυες και -ν- εγόμωσες το καρδόπο μ’ καρφία Θα είσαι ούσνα θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’ του νου μ’ η συντροφία Αν αποθάνω μ’ εθαρρείς εγάπη μ’ θα τελείται Σεβντάς καϊτέν όντες θ’ ακούς, αρ’ εκειαπέσ’ θα κείται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγέντονε | έγινε | ||
| εγόμωσες | γέμισες | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| εκειαπέσ’ | εκεί μέσα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| έχπασες | ξερίζωσες, ξεκόλλησες, αποκόλλησες | ἐκσπάω | |
| καϊτέν | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| όντες | όταν | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγέντονε | έγινε | ||
| εγόμωσες | γέμισες | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| εκειαπέσ’ | εκεί μέσα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| έχπασες | ξερίζωσες, ξεκόλλησες, αποκόλλησες | ἐκσπάω | |
| καϊτέν | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| όντες | όταν | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| ψ̌η | ψυχή |

