Στιχουργοί: Σάββας Τσενεκίδης
Συνθέτες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Έλα, ψ̌ήκα μ’, μετ’ εμέναν, τ’ εύκαιρον τ’ εγκαλιόπο σ’ τσ̌ίζω Για τ’ ομματόπα σ’ τα δύο κάθαν βράδον όνερα¹ χτίζω Ποίσον την καρδι͜ά μ’, πουλί μ’, ποίσον το κορδύλ’ τσ’ εγάπ’ς έλα λύσον⇋ Με το φίλεμα σ’ το νάμαν τση καρδι͜άς τα τερτόπα φεύ’νε Φοούμαι εμάς ζελεύ’νε και για την εγάπ’ εμουν λέγ’νε Ποίσον την καρδι͜ά μ’, πουλί μ’, ποίσον το κορδύλ’ τσ’ εγάπ’ς έλα λύσον⇋ Για το πόσον αγαπώ σε σον κόσμον τιδέν ’κι θα λέω Εσέν πάντα θ’ αραεύω θ’ αναμένω σε και θα κλαίω Ποίσον την καρδι͜ά μ’, πουλί μ’, ποίσον το κορδύλ’ τσ’ εγάπ’ς έλα λύσον⇋
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αραεύω | ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω | aramak | |
| βράδον | βράδυ | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εμουν | μας | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορδύλ’ | κόμπος | κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα) | |
| λέγ’νε | λένε | ||
| λύσον | (προστ.) λύσε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όνερα | (ορθ. ονέρ’τα) όνειρα | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| τση | της | ||
| τσ̌ίζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αραεύω | ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω | aramak | |
| βράδον | βράδυ | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εμουν | μας | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορδύλ’ | κόμπος | κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα) | |
| λέγ’νε | λένε | ||
| λύσον | (προστ.) λύσε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όνερα | (ορθ. ονέρ’τα) όνειρα | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| τση | της | ||
| τσ̌ίζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα |
¹ Ορθ. χρήση του «ονέρ’τα» στην ποντιακή
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 