
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τα λάχανα π’ εκχ̌ύνεν κι η μάνα τ’ς εσέρευεν Απουρπουνού π’ έντριζεν, σο κιντίν εσέρευεν Είδα σε από μακρά, εθάρρεσα κάτ’ς έσ’νε Εσούμωσα κι είδα σε, εσύ για τ’ εμέν ’κ’ έσ’νε Τον ουρανόν π’ έχτιζεν κι αφκά στουλάρ’ ’κ’ εθήκ’νεν Την κουτσ̌ήν π’ εζωγράφ’σεν κι εμέν χαπάρ’ ’κ’ εδίν’νεν Ακεί πέραν αγούλα̤, τ’ ολόερα τσ̌αγούλα̤ Κι εγώ τηνάν αγαπώ τ’ ομμάτα̤ τ’ς είν’ τσ̌αχούρα̤
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγούλα̤ | μαντριά αρνιών | ağıl | |
| ακεί | εκεί | ||
| απουρπουνού | κατά το πρωί, πρωινιάτικα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| εδίν’νεν | έδινε | ||
| εζωγράφ’σεν | ζωγράφισε | ||
| εθάρρεσα | θεώρησα, πίστεψα | ||
| εθήκ’νεν | έθετε, έβαζε, τοποθετούσε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκχ̌ύνεν | εξέχυνε, έχυνε, εξέβαλλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| έντριζεν | παντρευόταν, έβρισκε/εψαχνε άντρα (για γυναίκα) | ||
| εσέρευεν | μάζευε, συγκέντρωνε | σωρεύω | |
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσούμωσα | σίμωσα, πλησίασα, κόντεψα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάτ’ς | κάποιος/α | ||
| κιντίν | απόγευμα, δείλι | ikindi | |
| κουτσ̌ήν | κόρη | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τσ̌αγούλα̤ | χαλίκια | çakıl | |
| τσ̌αχούρα̤ | γκριζομπλε | çakır | |
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγούλα̤ | μαντριά αρνιών | ağıl | |
| ακεί | εκεί | ||
| απουρπουνού | κατά το πρωί, πρωινιάτικα | ||
| αφκά | κάτω | ||
| εδίν’νεν | έδινε | ||
| εζωγράφ’σεν | ζωγράφισε | ||
| εθάρρεσα | θεώρησα, πίστεψα | ||
| εθήκ’νεν | έθετε, έβαζε, τοποθετούσε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκχ̌ύνεν | εξέχυνε, έχυνε, εξέβαλλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| έντριζεν | παντρευόταν, έβρισκε/εψαχνε άντρα (για γυναίκα) | ||
| εσέρευεν | μάζευε, συγκέντρωνε | σωρεύω | |
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσούμωσα | σίμωσα, πλησίασα, κόντεψα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάτ’ς | κάποιος/α | ||
| κιντίν | απόγευμα, δείλι | ikindi | |
| κουτσ̌ήν | κόρη | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τσ̌αγούλα̤ | χαλίκια | çakıl | |
| τσ̌αχούρα̤ | γκριζομπλε | çakır | |
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |

