
Στιχουργοί: Κώστας Διαμαντίδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Κογκαλίδης
Ανούνιχτα εκχ̌ύουσαν τα δάκρυ͜α μ’ ας σ’ ομμάτι͜α μ’ Αέτσ’ εθάρρ’να ο καρίπ’ς θα παίρω ’γώ μουράτι͜α Ατώρα τ’ ομματόπα μου δάκρυ͜α ’κι κατηβάζ’νε Εείνα πα π’ επέμ’νανε απέσ’ σην καρδι͜ά μ’ στάζ’νε Πού κέσ’ πουλούνε δακρόπα; πέτε με -ν- ας εξέρω Να πάγω ο μαυράχαρον, να ζυγ̆ιάζω και παίρω Θα ’ηβαίνω σο φεγγόκομμαν σα ψηλά τα ραχ̌ία Να κλαίω πέλκι τσ̌ούζ’νε με τα άγρια τα θερία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| ανούνιχτα | χωρίς σκέψη, απερίσκεπτα | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εείνα | εκείνα | ||
| εθάρρ’να | θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
| εκχ̌ύουσαν | εκχύνονταν, χύνονταν, εξέρρεαν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| ζυγ̆ιάζω | ζυγίσω | ||
| ’ηβαίνω | (εηβαίνω) βγαίνω, ανεβαίνω πάνω | ||
| θερία | θεριά, θηρία | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| κατηβάζ’νε | κατεβάζουν | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πέλκι | ίσως να, πιθανόν να, μπας και (με την ελπίδα να συμβεί) | belki (αραβ. bel+ περσ. ki) | |
| πέτε | (προστ.) πείτε | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τσ̌ούζ’νε | λυπούνται, συμπονούν | σίζω | |
| φεγγόκομμαν | το τέλος του τελευταίου τετάρτου της σελήνης, η χάση |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| ανούνιχτα | χωρίς σκέψη, απερίσκεπτα | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εείνα | εκείνα | ||
| εθάρρ’να | θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
| εκχ̌ύουσαν | εκχύνονταν, χύνονταν, εξέρρεαν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| ζυγ̆ιάζω | ζυγίσω | ||
| ’ηβαίνω | (εηβαίνω) βγαίνω, ανεβαίνω πάνω | ||
| θερία | θεριά, θηρία | ||
| καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
| κατηβάζ’νε | κατεβάζουν | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πέλκι | ίσως να, πιθανόν να, μπας και (με την ελπίδα να συμβεί) | belki (αραβ. bel+ περσ. ki) | |
| πέτε | (προστ.) πείτε | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τσ̌ούζ’νε | λυπούνται, συμπονούν | σίζω | |
| φεγγόκομμαν | το τέλος του τελευταίου τετάρτου της σελήνης, η χάση |

