Άδικα λόγια απ’ εσέν

Έρθα, πουλί μ’, ση μαχαλά σ’
για να μαθάνω εγώ νέα [νέι]
Μ’ έναν στόμαν όλ’ για τ’ εσέν
είπαν λόγια, πουλί μ’, βαρέα [νέι]

Ας σα ξένα τα στόματα
ακούω, πουλί μ’, για τ’ εμένα [νέι]
Αΐκα λόγια απ’ εσέν
καμίαν, εγώ, ’κ’ επερ’μένα

Το χωρίο σ’ ενέσπαλα,
τη μαχαλά σ’, εγώ, ’κι αγγεύω [νέι]
Και μετ’ εσέν ντο έσυρα,
εγώ, πουλί μ’, θ’ απιδι͜αβαίνω [νέι]

Πού είσαι, πού κέσ’ λάσ̌κεσαι;
και με τίναν, εσύ, κοιμάσαι; [νέι]
Τ’ αμαρτίας ι-σ’ είν’ πολλά,
Θεόν, εσύ, πώς ’κι φοάσαι; [νέι]

Τ’ οσπίτι σ’ επεβρότ’σες α’
π’ ελέπ’ κανείς εσέν ’κι θέλ’ -τ- σε! [νέι]
Αδά κι ακεί σαλαχανεύ’ς,
εσέν ποίος, πουλί μ’, θα παίρ’ -τ- σε; [νέι]