.
.
Είχα φτερά κι επέτανα

Πόντιος έτον παλληκάρ’

Πόντιος έτον παλληκάρ’
fullscreen
Πόντιος έτον, παλληκάρ’,
τ’ εμέτερον ο Ακρίτας!
Έλεεν «νυχτοπούλ’ είμαι
και τραγωδώ τα νύχτας»

Νύχταν εποίκες μουχαπέτ’,
έκουαν το λαλόπο σ’
Νύχταν ο Χάρον επέρεν,
Θόδωρε μ’, και το ψ̌όπο σ’

Σ’ εκείν’ τον κόσμον που είσαι
μη αφήντς την τραγωδία σ’
Κι εμείς αδακέσ’, Θόδωρε,
θ’ ακούμε τη λαλία σ’

Τα κεμεντζ̌έδες έπαιζαν
και -ν- απάν’ σο ταφόπο σ’
Όλ’ επερ’μέναν, Θόδωρε μ’,
ν’ ακούνε το λαλόπο σ’

Η μανίτσα σ’ μοιρολογά,
κλαίει μαυροφορεμέντσα
Έκ’σεν για το παλληκάρ’ν ατ’ς
ντ’ έχασεν η καημέντσα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αδακέσ’εδώ γύρω, κάπου εδώ
απάν’πάνω
ατ’ςαυτής, της
αφήντςαφήνεις
εκείν’εκείνοι/α
έκουανάκουγαν
έκ’σενάκουσε
έλεενέλεγε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
επέρενπήρε
επερ’μένανπερίμεναν
εποίκεςέκανες, έφτιαξες ποιέω-ῶ
έτονήταν
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
καημέντσακαημένη
κεμεντζ̌έδεςλύρες kemençe/kemānçe
λαλίαλαλιά, φωνή
λαλόποφωνούλα
μουχαπέτ’κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) muhabbet/maḥabbet
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
νυχτοπούλ’νυχτοπούλι, μτφ. αυτός που ξενυχτάει
όλ’όλοι/α
ταφόπο(υποκορ.) τάφος
τραγωδίατραγούδι
τραγωδώτραγουδάω
ψ̌όποψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αδακέσ’εδώ γύρω, κάπου εδώ
απάν’πάνω
ατ’ςαυτής, της
αφήντςαφήνεις
εκείν’εκείνοι/α
έκουανάκουγαν
έκ’σενάκουσε
έλεενέλεγε
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
επέρενπήρε
επερ’μένανπερίμεναν
εποίκεςέκανες, έφτιαξες ποιέω-ῶ
έτονήταν
έχασενέχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
καημέντσακαημένη
κεμεντζ̌έδεςλύρες kemençe/kemānçe
λαλίαλαλιά, φωνή
λαλόποφωνούλα
μουχαπέτ’κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) muhabbet/maḥabbet
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
νυχτοπούλ’νυχτοπούλι, μτφ. αυτός που ξενυχτάει
όλ’όλοι/α
ταφόπο(υποκορ.) τάφος
τραγωδίατραγούδι
τραγωδώτραγουδάω
ψ̌όποψυχούλα
Πόντιος έτον παλληκάρ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost