Ας όλτς μακρύς εγώ είμαι

Θα παίζω και θα τραγωδώ,
χορόν ’κι θα χορεύω
Σην μέσ’ απέσ’ θα κάθουμαι,
τ’ έμορφα θα στοχ̌εύω

Θεία, για πέ’ ντ’ εποίκα σε
κι όλον γιάνια τερείς με -ν-;
Ντο ’κι θα δί’ς με -ν- την κουτσ̌ή σ’
μ’ εθαρρείς φοβερί͜εις με -ν-

Εμέν τερούνε και γελούν
ντο ’κ’ έσυρα άλλο πόι
Ασ’ όλτς μακρύς εγώ είμαι
σ’ εμέτερον το σόι

Αρ’ έρθα και -ν- ετράνυνα,
εδέβα τα τριάντα
Και κάτ’ αγνά εφάνθε με -ν-
γαρή να κρούει τον άντραν

♫

Νέος έμ’νε όντες είπ’ ατεν
κι ατέ εμέν ’κ’ εθέλ’νεν
Ατώρα εγώ -ν- εγέρασα,
σ̌κύλος πα ’κι τσιλτεύ’ με -ν-

Τ’ έναν τ’ άλλο ’κ’ ιεύομε
Τ’ έν’ τ’ άλλ’ εμείς ’κ’ ιεύομε
άι! γιατί αγαπούμε;
γιατί να αγαπούμε;
Εσύ έ͜εις μωρά κι εγώ γαρή,
καλλίον αέτσ’ ας ζούμε
Εσύ έ͜εις άντραν κι εγώ μωρά,
παράνομα να ζούμε

Αρνί μ’, μη κλαις ντο έσυρες,
κλάψον ντο θα ευρήκ’ σε -ν-
Πελιάδες ντο έχ̌’ η ζωή
ατό κανείς ’κ’ εγροίκ’σεν