
Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Κώστας Θεοδοσιάδης
Ο σεβνταλής ο άνθρωπον την νύχτα λέει ημέραν Μ’ εθαρρείτε τ’ ακιλόπα τ’ επέρανε αέραν Άμον ντο έν’ ο γυρευόν με το σακούλ’ σ’ ωμία τ’ Αέτσ’ έν’ και ο σεβνταλής όντες πονεί η καρδία τ’ Ν’ αηλί εκείντς που ’κι επορούν σεβνταλούκ’ να ευτάνε Ατείν’ ζούνε σην κόλασην προτού να αποθάν’νε Υπομονήν θέλ’ η σεβντά, θάρρος θέλ’ η εγάπη, Αν ’κ’ έν’ θα γράφκεσαι κι εσύ σο μαύρον το κιτάπιν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακιλόπα | μυαλό | akıl/ʿaḳl + -όπα (υποκορ. πληθ.) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γράφκεσαι | εγγράφεσαι | ||
| γυρευόν | επαίτη(ς), ζητιάνο(ς) | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εκείντς | εκείνους | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέρανε | πήραν | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιτάπιν | βιβλίο ή τετράδιο που χρησιμοποιείται για σημειώσεις | kitap/kitāb | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όντες | όταν | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβνταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακιλόπα | μυαλό | akıl/ʿaḳl + -όπα (υποκορ. πληθ.) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
| ατείν’ | αυτοί | ||
| γράφκεσαι | εγγράφεσαι | ||
| γυρευόν | επαίτη(ς), ζητιάνο(ς) | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εκείντς | εκείνους | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέρανε | πήραν | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιτάπιν | βιβλίο ή τετράδιο που χρησιμοποιείται για σημειώσεις | kitap/kitāb | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όντες | όταν | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβνταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| ωμία | ώμοι |

