Σα μαλλία σ’ δέσον με

Τ’ ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α σ’
καίνε την καρδία μ’
και πλεθύν’νε τα τέρτα̤ μ’
και χάνω την υεία μ’

Σα μαλλία σ’ δέσον με
άμον την κορδέλα σ’
Κράτ’ με σ’ εγκαλόπο σου
με τα δύο τα χ̌έρα̤ σ’

Συ επλάστες για τ’ εμέν
κι εγώ για τ’ εσέναν
Αν ’κι παίρτς με θα φέγω,
θα χάμαι σα ξένα

Σ’ εγκαλόπο σ’ έπαρ’ με
και γλυκέα φίλ’ με
Τη μάνα σ’ πα πέ’ ατεν
σον κρεμόν μη στείλ’ με